Słotwiński Leliwa Feliks (1787-1863). Adwokat, pracownik naukowy. Prawo studiował we Lwowie, studia ukończył w 1808 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1812 r. zajmował stanowisko profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wykładał prawo natury i prawo kanoniczne. Z powodu działalności przeciwko władzom Miasta Krakowa, w 1829 r. został usunięty ze stanowiska. Przywrócono go w 1831 r. Wielokrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równolegle z pracą naukową prowadził praktykę adwokacką. W latach 1822-25 był członkiem komitetu opracowującego nowe ustawy Rzeczpospolitej Krakowskiej. Uczestniczył także jako radca cesarski w pracach kodyfikacyjnych w Austrii. Kilkakrotnie był wybieranym posłem do sejmu Rzeczpospolitej Krakowskiej. Ważniejsze prace: "Rozprawa o historii prawa natury" (1812 r.), "Ustawodawstwo Rzeczpospolitej Krakowskiej" (1815-36 r.), "O jurysdykcji karnej zewnętrznej" (1838 r.).