Stanisław Szurlej (1878-1965). Doktor nauk prawnych, adwokat, publicysta, pułkownik artylerii Wojska Polskiego. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1902 r. doktor nauk prawnych, od 1909 r. adwokat. W 1910 r. otworzył kancelarię adwokacką we Lwowie, później w Warszawie. Był członkiem Stronnictwa Narodowego, działał w środowisku kombatanckim, przewodniczył Związkowi Oficerów Rezerwy RP. W 1937 r. został uhonorowany Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. W okresie międzywojennym zdobył sławę i przydomek "złotousty" w wielu głośnych procesach, między innymi jako obrońca gen. bryg. Michała Żymierskiego w 1927 r. i Wincentego Witosa w procesie brzeskim oraz jako pełnomocnik rodziny zamordowanego w sprawie zabójstwa Tadeusza Hołówki. W czasie II wojny światowej był szefem Sądownictwa Wojskowego i naczelnym prokuratorem wojskowym Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od 1940 r. prezes Stowarzyszenia Prawników Polskich w Zjednoczonym Królestwie. Po wojnie, w Londynie, został współzałożycielem Instytutu im. generała Władysława Sikorskiego, od 1964 r. był jego honorowym członkiem. Pochowany na cmentarzu Highgate w Londynie.